In het uitdagende speelveld van re-integratie komen 2e spoorcoaches en arbeidsdeskundigen elkaar veel tegen. Maar echt samenwerken? Dat gebeurt nog bedroevend weinig. Terwijl de kracht juist ligt in het bundelen van perspectieven. Daarom in deze blog een pleidooi voor samenwerking, vakmanschap en de kracht van afstemming.

Wie de handen ineen slaat, ontdekt al snel dat een 2e spoortraject er soepeler door verloopt. Ook zijn rapportages door samenwerking beter onderbouwd en voelen kandidaten zich beter begeleid. De noodzaak om nauwer met elkaar samen te werken besprak ik al eerder in de podcast met arbeidsdeskundige Mariska Koele. En deze aflevering met arbeidsdeskundige Joeri Willems. 

Meer en meer hoor ik zowel van arbeidsdeskundigen als van 2e spoorcoaches dat er contact met elkaar wordt opgenomen. Al dan niet wat schoorvoetend. Daarnaast blijkt steeds meer re-integratiebureaus beide expertises zelf in huis hebben. Zij vinden het dus ook belangrijk.

Toch blijven het vaak twee werelden die gescheiden zijn van elkaar. Tijd dus om dat te doorbreken en reden te meer om te onderzoeken wat we precies kunnen leren van succesverhalen in samenwerkingen. Daarom ben ik in gesprek gegaan met Marlot van Osch, algemeen directeur van PULS.

Twee expertises, maar één gezamenlijk doel

Bij re-integratiebureau PULS werken ze anders. Samenwerken is er niet alleen een mooie intentie. Het is ook daadwerkelijk de dagelijkse praktijk. Daar zorgen ze voor.  Marlot vertelt: “Onze arbeidsdeskundigen en 2e spoorcoaches zijn aan elkaar gekoppeld als buddies. Ze doen intervisie samen, ze bellen snel even over een casus en ze lopen geregeld met elkaar mee.”

Waarom dat zo goed werkt bij PULS? “Omdat ze elkaars taal spreken”, vervolgt Marlot. “En omdat het leidt tot rapportages waar een coach wél iets mee kan.” Ze doelt dan bijvoorbeeld op het opstellen van een zoekprofiel of bij het voorbereiden van een intakegesprek. “Als een arbeidsdeskundige ervaring heeft met het 2e spoor, zie je dat direct terug in de kwaliteit van het rapport.”

Waar het nog te vaak misgaat

Toch verloopt de samenwerking in de praktijk lang niet altijd soepel. Veel 2e spoorcoaches krijgen rapportages waarin:

• geen functies zijn opgenomen
• de belastbaarheid te abstract blijft
• de input niet bruikbaar is voor het vervolgtraject

Andersom voelen arbeidsdeskundigen zich soms een soort 'rapportfabriek'. Ze leveren iets, maar weten daarna niet wat er met hun input gebeurt. Dat is zonde. Want juist het gesprek tussen beide vakmensen kan het verschil maken. Marlot: “Coaches weten vaak niet dat ze de arbeidsdeskundige mogen bellen. En arbeidsdeskundigen horen zelden wat er verder gebeurt met hun advies.”

Een FML is geen vertrekpunt

Er bestaat nog altijd veel verwarring over de rol van het inzetbaarheidsprofiel bij het starten van een 2e spoortraject. Werkgevers – en soms ook coaches – denken dat een functionele mogelijkhedenlijst/Inzetbaarheidsprofiel, FML/IZP, van de bedrijfsarts voldoende is om te kunnen starten. Maar Marlot van Osch is daar duidelijk over. Dit vertelde ze mij uit haar eigen ervaring:

“Een arbeidsdeskundige gaat veel verder dan de FMl/IZP. Een arbeidsdeskundige geeft antwoord bij belangrijke vragen. Hoe interpreteer je een FML/IZP? Een arbeidsdeskundige gaat naar de werkplek. Die toetst de belastbaarheid op de werkplek zelf. Dat is dan ook enorm waardevolle informatie waar de 2e spoorcoach een veel beter beredeneerd zoekprofiel mee kan opstellen.”

Een FML/IZP is dus slechts een uitgangspunt. De vertaalslag naar werk gebeurt pas écht goed met een arbeidsdeskundige aan tafel.

De sleutel? Goede rapportages en onderbouwing

Wat steeds terugkomt: rapporteren is een vak. En dat geldt voor alle professionals in het re-integratieproces. Van 2e spoorcoach tot arbeidsdeskundige en ieder ander die erbij betrokken is.

Voor coaches is het essentieel dat ze hun keuzes helder onderbouwen:

• Waarom kies je voor deze zoekrichting?
• Waarom stel je solliciteren nog uit?
• Waarom is een werkervaringsplek nodig?

Marlot: “Het UWV toetst op onderbouwing, niet op hoeveel uren iemand getikt heeft voor een rapportage. Als jij je verhaal goed beargumenteert, sta je sterk.” Bij PULS is het daarom standaard om rapportages samen met een arbeidsdeskundige af te stemmen. Zeker bij complexe casussen of twijfelgevallen.

 Praktijkvoorbeeld - 'als het écht niet lukt'

Soms voelt een coach al tijdens het intakegesprek dat iemand zo beperkt belastbaar is, dat het hem echt niet gaat worden. Dan is het extra belangrijk dat de arbeidsdeskundige en coach samen optrekken. 

PULS kiest in zo’n geval voor een oriënterend traject: een korte periode waarin ze onderzoeken wat er wél mogelijk is, onderbouwd met betrokkenheid van de arbeidsdeskundige. Marlot: “Soms besluiten we na zes weken al: we gaan stoppen. Maar dan wel met een gedegen rapport dat uitlegt waarom.”

De kracht van samenwerken

Als 2e spoorcoach hoef je niet alles zelf te doen. En dat geldt ook voor de arbeidsdeskundige. Juist samen ben je ijzersterk. Marlot vat het mooi samen: “De coach is specialist in de arbeidsmarkt. De arbeidsdeskundige in belastbaarheid en werkplekken. Samen kun je écht maatwerk leveren.” 

En dat begint vaak met een belletje. Een intervisie. Een vraag. En het lef om te zeggen: ik weet het niet alleen. Ik heb je hulp nodig.

Solliciteren op dag 90

Zo voorkomen je ook misverstanden. Zoals het hardnekkige misverstand dat iemand móet solliciteren op dag 90. De gedachte is dan vaak: het is maand drie, dus de kandidaat moet nu solliciteren om gedoe met het UWV te voorkomen. Dit klopt niet. Het gaat om maatwerk en een sterke argumentatie. 

Als iemand nog niet toe is aan solliciteren – bijvoorbeeld vanwege de belastbaarheid, psychisch herstel of oriëntatiebehoefte – dan kun je dat onderbouwen. En dan is het prima. Maar Marlot ziet soms ook het tegenovergestelde. “Mensen die juist te lang afwachten, terwijl ze na een maand al voorzichtig hadden kunnen starten.” De kunst is: het juiste tempo voor de juiste persoon. En dat goed uitleggen. 2e spoortrajecten blijven immers maatwerktrajecten.

Rapporteren is onderbouwen

Dus, even terug naar de basis. Dit is belangrijk bij het maken van een sterke rapportage:

• Geen zoekrichting gekozen? Leg uit waarom.
• Nog geen sollicitaties? Laat zien wat je wél doet, zoals oriëntatie, opbouw en training.
• Afwijking van het standaardpad? Beargumenteer het.

En vergeet niet: betrek waar nodig de arbeidsdeskundige voor advies of duiding. Nogmaals: Samen sta je sterker – ook in je verslaglegging.

En wat als het wél lukt?

Dan is het traject extra krachtig als de arbeidsdeskundige vooraf al de toon heeft gezet. “Bij ons merken coaches dat de intake soepeler verloopt als de arbeidsdeskundige al een goed gesprek met de kandidaat heeft gehad,” aldus Marlot. Het scheelt uitleg, weerstand en opstarttijd. Bovendien voelt de kandidaat zich serieuzer genomen. “Een zachte landing, noem ik dat.”

PULS moedigt medewerkers actief aan om in elkaars keuken te kijken.

• Coaches gaan mee naar een werkplekbezoek
• Arbeidsdeskundigen wonen een intake bij
• Ze volgen gezamenlijke trainingen over FML, belastbaarheid en zoekprofielen

“En daar ontstaan de mooiste inzichten”, ervaart Marlot. “Bijvoorbeeld hoe belangrijk het is om belastbaarheid te vertalen naar werkvloer-werkelijkheid.” Het resultaat van bij elkaar in de keuken kijken? Beter begrip, meer respect voor elkaars vak en betere rapportages.

Tot slot, vakmanschap vraagt afstemming

Goede 2e spoorcoaching begint bij rolbewustzijn. Ik noem dat graag: aapmanagement. Je hoeft niet alles zelf te kunnen, als je maar weet wie je kunt inschakelen. Wie heeft welke verantwoordelijkheden in het hele proces? Vraag hulp, leg terug en overleg. 

Dat vraagt:

• openheid
• lef
• samenwerking
• het besef dat je samen méér ziet dan alleen (dat vooral!)

Durf het gesprek aan te gaan. Wees nieuwsgierig. En maak elkaar op die manier sterker. Dat is waar vakmanschap begint.

Breng met elkaar samenwerken in praktijk

Uit talloze gesprekken, trainingen en podcasts blijkt dat de sleutel tot succes in de re-integratie ligt in de nauwe samenwerking tussen arbeidsdeskundigen en 2e spoorcoaches. De praktijk leert ons dat:

• een warme overdracht bij de start van een traject belangrijk is
  Een gezamenlijk eerste gesprek zorgt voor een directe, duidelijke overdracht van alle relevante informatie. Beide professionals zijn vanaf het begin betrokken, waardoor misverstanden worden voorkomen en de 2e spoorcoach een compleet beeld heeft van de situatie.
• een gezamenlijke evaluatie en bijstelling tijdens het traject nodig is
  Regelmatig overleg helpt om het traject waar nodig bij te stellen. Als een werknemer tegen obstakels aanloopt—zoals uitdagingen bij solliciteren of het opbouwen van werkervaring—kan samen gekeken worden naar aanvullende training of het aanpassen van het zoekprofiel. Deze evaluaties zorgen voor meer flexibiliteit en maatwerk.
• oriënterende trajecten bij complexe casussen van toegevoegde waarde zijn
  Bij situaties waarin de belastbaarheid beperkt is, kiest men voor een oriënterend traject waarin in korte tijd wordt onderzocht wat er wel mogelijk is. Dit proces, waarbij de arbeidsdeskundige samen met de 2e spoorcoach de mogelijkheden toetst, voorkomt onnodige belasting van de werknemer en biedt helderheid aan alle betrokken partijen.

• training en intervisie een structurele basis zouden moeten zijn
  Regelmatige gezamenlijke trainingen en intervisiesessies maken het verschil. Doordat beide partijen elkaars vakgebied beter leren kennen—bijvoorbeeld door samen werkplekbezoeken te doen—wordt het begrip versterkt. Dit leidt tot beter afgestemde rapportages en een hechtere samenwerking.
• ondersteuning bij nieuwe werkplekken en realistische verwachtingen alles tot een geheel maken
  Wanneer een werknemer in een nieuwe functie wordt geïntroduceerd, zorgen de gecombineerde krachten van de 2e spoorcoach en de arbeidsdeskundige ervoor dat de nieuwe werkplek passend wordt ingericht. Daarbij helpt duidelijke communicatie over de doelen en beperkingen om realistische verwachtingen te scheppen, zodat de werknemer met een positieve mindset aan het traject begint.

 Bonus - symposium in september 2025
'Anders denken'

Marlot nodigt coaches en arbeidsdeskundigen uit voor het Anders Denken Symposium in september 2025 van de paraDIGMA groep, waar PULS onderdeel van is. De exacte datum hiervoor volgt nog.

Marlot: “Dit symposium is voor iedereen die met een frisse blik naar inzetbaarheid en re-integratie wil kijken.”

Meer info volgt via de socials, volg het hier:

• Paradigma LinkedIn
• Marlot van Osch Linkedin
• Puls inzetbaar LinkedIn