Ze begon als verpleegkundige, werd leidinggevende in de zorg, verdiepte zich via diverse opleidingen en functies in verzuim en casemanagement en startte vervolgens haar eigen bedrijf OrtuFlore als 2e spoorcoach en loopbaanadviseur. Ingrid Stein-Theunissen werkt met kennis, ervaring, aandacht en vooral: duidelijkheid. Ik ging met haar in gesprek.

In een wereld waarin je zo een bordje ‘coach’ in je tuin kunt zetten, kiest Ingrid bewust haar eigen route. Een weloverwogen stap. “Ik wilde meer eigen regie, ruimte om meer kwaliteit te leveren, aandacht en tijd aan mensen besteden”.

Weten wat je rol is

Ingrid werkt als zelfstandig 2e spoorcoach rechtstreeks voor werkgevers. Geen tussenbureau. Geen onderaannemerschap. En dat betekent: goed weten wat je doet én waarvoor je ingehuurd wordt. “Je kunt het vak alleen goed uitvoeren als je weet wat jouw rol is, en wat niet. Ik mag veel vragen stellen, maar ik stel geen diagnose. Ik mag mijn eigen visie of ideeën hebben, maar ik verwijs door naar de bedrijfsarts, werkgever, arbeidsdeskundige of behandelaar als dat nodig is.”

Ze is glashelder over haar positie: naast de werknemer, maar óók namens de werkgever. Een professional met scherp zicht op belangen. “Je kunt als coach heel betrokken zijn, maar er zijn ook zakelijke kaders. Die moet je bewaken.”

Dat vraagt om bewustzijn, maar ook om lef. Het lef om op je plek te blijven staan als het spannend wordt. Om ruimte te geven aan het proces van de ander, zonder het over te nemen. En om jezelf voortdurend de vraag te stellen: wie dien ik op dit moment? Het individu? Het traject? Of het grotere geheel?

Vakvolwassenheid

Als er iets door het hele gesprek heen klinkt, is het dit: stevig staan in je rol. Ingrid noemt het ‘betrokken zakelijkheid’. Met aandacht voor de mens, maar binnen de kaders van het spoor 2 traject. “Natuurlijk raakt iemand me soms. Mensen delen veel met mij. Maar ik help niemand door alleen maar mee te gaan zitten huilen en te benadrukken hoe erg het allemaal is. Dan verlies ik mijn rol en het doel van het spoor 2 traject uit het oog.”

Ze benadrukt het belang van verwachtingsmanagement vanaf het eerste gesprek. Wat is een 2e spoortraject? Wat zijn ieders verantwoordelijkheden en verplichtingen? Wat kun je van haar verwachten? En wat niet? Te vaak zie je coaches die vanuit compassie grenzen laten vervagen. Ze bedoelen het goed, maar verliezen hun effectiviteit. Ingrid ziet juist daar de noodzaak van stevig staan: “Als ik geen structuur bied, komt iemand ook niet in beweging. En beweging: dat is wat nodig is voor duurzame re-integratie.”

De kracht van kaders

Ingrid noemt een driegesprek met werknemer en werkgever samen als waardevol startmoment. Niet omdat het moet, maar omdat het werkt. “Het is een moment om verwachtingen uit te spreken, gedragsregels te benoemen en het traject samen te dragen. Dat voorkomt veel gedoe tussentijds en achteraf. Als coach hoef je niet alles te dragen. Je moet weten waar je verantwoordelijk voor bent.”

Die kaders zorgen voor rust. Voor ruimte. Voor regie. Voor alle betrokkenen. Maar ook voor betrouwbaarheid. Want als je werkt vanuit heldere afspraken en grenzen, word je voorspelbaar. En voorspelbaarheid is precies wat mensen nodig hebben als hun situatie onzeker is.

Verwachtingsmanagement: glashelder zijn

Ook ik benadruk in mijn trainingen en coaching steeds weer het belang van dit gesprek. Niet alleen als kennismaking, maar als moment van verwachtingsmanagement. Wat kunnen partijen van elkaar verwachten? Wat is de bedoeling van het traject, wat is de rol van ieder en, belangrijker nog, wat doe je als het vastloopt? Je wilt aan de voorkant al helder hebben wat je doet als iemand niet of niet meer meewerkt. Of als de belastbaarheid verandert. Of als er weerstand ontstaat.

Juist dat maakt het gesprek meer dan een formaliteit. Het is het fundament onder een eerlijk, werkbaar en professioneel traject. Je spreekt af hoe je omgaat met verantwoordelijkheid, met signalen, met stagnatie. En je zet daarmee niet alleen de toon—je biedt veiligheid aan álle betrokkenen.

Kwaliteit en balans

Ingrid hanteert een grens ten aanzien van het aantal trajecten dat ze uitvoert. Niet om het rustig aan te doen, maar om kwaliteit te bieden. “Ik wil de tijd hebben om iemand écht te begeleiden. Niet tussen de bedrijven door.” Ze kiest ervoor om zichtbaar te zijn in haar regio, onderhoudt haar netwerk met aandacht en investeert in langdurige samenwerkingen. 

“Als je teveel werk aanneemt, snijd je jezelf én je cliënten in de vingers.” Kwaliteit vraagt keuzes. En keuzes vragen moed. Want nee zeggen tegen ‘meer’ is niet altijd makkelijk als ZZP-er. Maar het is wel precies wat nodig is om trouw te blijven aan je uitgangspunt: ik wil kwaliteit leveren

Zorg dat je zichtbaar bent

Het woord ‘zichtbaar’ valt vaak in mijn gesprek met Ingrid. Niet als marketingtruc, maar als werkhouding. Ingrid bezoekt netwerkbijeenkomsten, initieert contact met bedrijven, denkt mee met  vakgenoten en deelt haar visie op LinkedIn. 

Zichtbaarheid gaat over verantwoordelijkheid nemen voor je plek in het werkveld. Het betekent laten zien: dit ben ik, dit kun je van mij verwachten, en hierin onderscheid ik mij. Niet om te pochen, maar om ervaringen, resultaten en vak gerelateerde ontwikkelingen te delen. 

Practice what you preach

Haar aanpak is even simpel als krachtig: tijd en aandacht. Voor de mens aan tafel, haar opdrachtgevers,  maar ook voor haar eigen grenzen. Ze is bereikbaar, maar niet 24/7 en regelt een vervanger als ze op vakantie is. Dat lijkt vanzelfsprekend, maar het is het vaak niet. Veel coaches zijn geneigd altijd ‘aan’ te staan. Daarmee geef je niet het goede voorbeeld want dat is voor niemand gezond. 

Stevig staan hoef je niet alleen te doen

Ingrid staat stevig. Ze kent haar rol, bewaakt haar grenzen en weet waarvoor ze staat. Maar als jij, net als zij, met vertrouwen je praktijk wilt draaien—zichtbaar, zuiver en zelfstandig—dan hoef je dat pad niet alleen te bewandelen.

In het programma ‘Boost je praktijk’ neem ik coaches mee in hoe je staat voor je vak, voor je waarde én voor de manier waarop jij het verschil maakt in 2e spoortrajecten. Niet met trucjes, maar met positionering, rolbewustzijn en professionele moed.

“Ik ben anders gaan kijken naar mijn rol. Ik durf nu keuzes te maken in wat ik wel en niet doe. En dat voelt zó veel steviger.”— Laura van Groeningen, deelnemer Boost je praktijk

Wil jij dat ook? Jezelf en je praktijk serieus nemen, zonder jezelf groter te maken dan je bent—maar ook niet kleiner? Dan is Boost je praktijk voor jou.

Samenvattend – Ingrids 6 principes voor professioneel coach schap in spoor 2

1. Zorg voor duidelijke kaders vanaf het begin
Wees helder over je rol, het doel van het traject en de wederzijdse verwachtingen. Kaders geven rust en voorkomen verwarring of misverstanden later in het traject. Een goed begin is écht het halve werk – ook juridisch en praktisch.

2. Blijf bij je vak en je verantwoordelijkheid
Geen diagnose stellen, geen therapie geven, maar begeleiden richting werk. Je bent spoor 2 coach, geen hulpverlener – en dat is waardevol genoeg. Door je rol zuiver te houden, behoud je kracht en overzicht.

3. Investeer in contact met werkgevers én opdrachtgevers
Niet alleen tijdens het 1-op-1-gesprek, maar ook tussentijds, proactief. Goede communicatie voorkomt onnodige frictie en versterkt vertrouwen. Laat zien dat je meedenkt én meewerkt – zonder je rol te verliezen.

4. Bewaak je caseload – en daarmee je kwaliteit
Een begrensd aantal trajecten betekent meer aandacht. En dus: meer resultaat. Je kunt pas maatwerk leveren als je daar ruimte en focus voor hebt. Kies voor diepgang boven volume. Want kwaliteit is je visitekaartje.

5. Wees zichtbaar vanuit inhoud en verbinding
Netwerken, posten, bellen – niet om te verkopen, maar om aanwezig te zijn. Laat je stem horen in het werkveld, vanuit inhoud en ervaring. Zichtbaarheid is geen borstklopperij, maar een vorm van verantwoordelijkheid nemen.

6. Leef wat je uitdraagt
Practice what you preach. Als jij niet goed voor jezelf zorgt, wie doet het dan?Jouw houding bepaalt mede de toon van het traject. Laat zien dat professionele grenzen en zorg voor jezelf hand in hand gaan.

Het vak heeft mensen zoals jij nodig, maar dan wel professioneel

Het werkveld van spoor 2 heeft wél behoefte aan nieuwe coaches. Maar niet aan zomaar ‘meer’. Wat we nodig hebben zijn coaches die weten wat ze doen. Die het vak serieus nemen. Die stevig staan, hun grenzen kennen en professioneel verantwoordelijkheid dragen voor hun rol.

Coaches zoals Ingrid laten zien wat het verschil maakt: rolzuiver, betrokken én zakelijk. En dat is nodig. Want 2e spoor coaching is méér dan begeleiding bij werkhervatting. Het is mensenwerk, op een kruispunt van herstel, verlies en nieuwe mogelijkheden.

Als beroepsgroep hebben we de kans én de plicht – om te laten zien wat wij betekenen voor arbeidsongeschikte mensen. Zichtbaar maken hoe we perspectief bieden, duidelijkheid scheppen en bijdragen aan duurzame inzetbaarheid.

Dus ja, er zijn nog steeds coaches nodig. Maar dan wel coaches met vakmanschap, lef en bewustzijn. En die samen bouwen aan de erkenning die dit beroep verdient.